Opkomend onderzoek suggereert een fascinerend verband tussen het darmmicrobioom – de complexe gemeenschap van bacteriën die in onze darmen leven – en vroege persoonlijkheidskenmerken. Uit een recent onderzoek is gebleken dat jonge ratten die darmbacteriëntransplantaties krijgen van uitbundige menselijke peuters meer verkennend gedrag vertonen, wat erop duidt dat de microbiële ecosystemen die in de kindertijd tot stand zijn gekomen een sleutelrol kunnen spelen bij het vormgeven van onze individuele neigingen.
Onderzoek naar de verbinding tussen darmen en persoonlijkheden
Dit onderzoek bouwt voort op een groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal dat het darmmicrobioom koppelt aan verschillende aspecten van onze gezondheid, emoties en zelfs stemming. Hoewel wetenschappers oorzaak en gevolg volledig hebben vastgesteld, zijn er steeds meer aanwijzingen dat de samenstelling van onze darmbacteriën ons gedrag kan beïnvloeden. Studies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat personen die bepaalde soorten darmbacteriën missen een groter risico lopen op depressie of angst. Bovendien hebben voorlopige onderzoeken met fecale transplantaties (het overbrengen van darmbacteriën van de ene persoon naar de andere) potentieel aangetoond voor het verlichten van symptomen van depressie bij mensen en het induceren van soortgelijk gedrag in diermodellen.
Het onderzoek naar peutertransplantaties: een nieuwe aanpak
Om dit verband verder te onderzoeken, voerden Anna Aatsinki van de Universiteit van Turku in Finland en haar team een uniek onderzoek uit waarbij darmmicrobioomtransplantaties van peuters naar jonge ratten betrokken waren. De onderzoekers evalueerden de persoonlijkheden van 27 tweeënhalf jaar oude peuters met behulp van standaard temperamentbeoordelingen en observeerden hun interacties met een bellenpistool, met als doel verschillen te identificeren tussen gedragsmatig geremde en extraverte kinderen.
Tien peuters werden beoordeeld als uitbundig en acht als geremd. Het team selecteerde vier uitbundige en vier geremde peuters (gelijkmatig verdeeld over jongens en meisjes) en verzamelde monsters van hun ontlasting. Deze fecale monsters werden vervolgens, samen met controlemonsters, overgebracht naar 53 jonge ratten waarvan de darmen eerder waren gereinigd.
Bevindingen: uitbundigheid gekoppeld aan verkennend gedrag
De ratten die transplantaties ontvingen van peuters met hoge uitbundigheidskenmerken vertoonden aanzienlijk meer verkennend gedrag vergeleken met degenen die controletransplantaties ontvingen of die bacteriën ontvingen van geremde peuters. Verdere analyse van hersenweefsel onthulde dat ratten die transplantaties kregen van geremde peuters verminderde activiteit vertoonden in neuronen die dopamine produceerden – een chemische stof in de hersenen die geassocieerd wordt met beloning en het nemen van risico’s.
“Deze studie laat prachtig zien hoe het darmmicrobioom in het vroege leven gedragstendensen kan helpen vormgeven”, merkt Harriët Schellekens van University College Cork op. “Door microbiota van kinderen op knaagdieren over te dragen, creëren de onderzoekers een zeldzame translationele link tussen microben, menselijk temperament en hersenfunctie.”
Voorbehoud en toekomstige aanwijzingen
Hoewel de bevindingen overtuigend zijn, waarschuwen onderzoekers ervoor de invloed van het darmmicrobioom niet te overdrijven. “Over het algemeen zijn de temperamentkenmerken van volwassenen relatief sterk gecorreleerd met genetica”, legt Aatsinki uit. “Omgevingsfactoren, waaronder mogelijk het microbioom, kunnen echter de variantie van bepaald gedrag beïnvloeden.”
Het blijft een open vraag of de darmmicroben direct verantwoordelijk zijn voor waargenomen gedragsverschillen bij kinderen, of dat interacties met de omgeving – bijvoorbeeld voeding – leiden tot verschillende microbiële gemeenschappen en daaropvolgende gedragsveranderingen. Toekomstig onderzoek is nodig om dit complexe samenspel tussen genen, omgeving en het darmmicrobioom volledig te ontwarren.
De bevindingen wijzen in de richting van een darm-hersenroute die via het dopaminesysteem nieuwsgierigheid, beloning en motivatie beïnvloedt.
Uiteindelijk benadrukt dit onderzoek het toenemende belang van het darmmicrobioom in de ontwikkeling van de persoonlijkheid, waardoor nieuwe wegen worden geopend om te begrijpen hoe we worden wie we zijn.
