Nieuw onderzoek heeft ons begrip van hoe Hawaiiaanse monniksrobben onder water communiceren volledig veranderd. Wetenschappers ontdekten dat deze ernstig bedreigde dieren veel luidruchtiger zijn dan eerder werd gedacht, en gebruik maken van een verrassend complex systeem van oproepen om door hun wereld te navigeren. De bevindingen, gepubliceerd in Royal Society Open Science, werden mogelijk gemaakt door duizenden uren aan onderwateropnamen te analyseren die over de Hawaiiaanse archipel zijn verzameld.
Het onderzoek, geleid door het Marine Mammal Research Program (MMRP) van de Universiteit van Hawaï, was aanvankelijk gericht op het bevestigen van zes bekende roeptypes van monniksrobben die in gevangenschap werden gehouden. Ze ontdekten echter iets veel opmerkelijkers: minstens 25 verschillende vocalisaties. Dit is een duizelingwekkende toename en onthult een verborgen wereld van akoestische communicatie binnen deze zeezoogdieren.
Bij het onderzoek werden passieve akoestische recorders ingezet – apparaten die geluiden onder water opnemen zonder dieren te storen – in verschillende leefgebieden van monniksrobben. Deze opnames brachten niet alleen nieuwe oproepen aan het licht, maar ook een intrigerende communicatiestrategie die nog nooit eerder bij vinpotigen (zeehonden, zeeleeuwen en walrussen) was waargenomen. Onderzoekers identificeerden ‘combinationale oproepen’, waarbij zeehonden verschillende vocale typen met elkaar verbinden, waardoor lagen van complexiteit aan hun interacties worden toegevoegd.
“We waren verrast door de enorme diversiteit en complexiteit van de vocalisaties van monniksrobben”, zegt Kirby Parnell, hoofdauteur van het onderzoek. “De ontdekking van combinatorische oproepen suggereert een voorheen onbekend niveau van verfijning in de akoestische communicatie van vinpotigen.”
Wat de verrassing nog groter maakte, was de identificatie van een nieuw oproeptype, genaamd ‘Whine’, dat specifiek werd geproduceerd tijdens het foerageren. Dit is pas het tweede bekende voorbeeld waarbij zeehonden geluiden gebruiken tijdens de jacht, wat erop duidt dat ze mogelijk geluid gebruiken om prooien te lokaliseren.
Invloeden begrijpen en akoestische habitats beschermen
Deze nieuwe kennis over de vocalisaties van monniksrobben heeft grote gevolgen voor de natuurbehoudsinspanningen op Hawaï. De Hawaiiaanse monniksrob, die alleen op deze eilanden voorkomt, wordt geconfronteerd met talloze bedreigingen, waaronder verlies van leefgebied, verstrikking in vistuig en ziekten. De ontdekking dat hun oproepen overlappen met de laagfrequente geluiden die worden geproduceerd door menselijke activiteiten zoals scheepvaartverkeer is bijzonder zorgwekkend.
Dit onderzoek onderstreept het belang van het beschermen van hun akoestische habitats tegen toenemende geluidsvervuiling door de oceaan. “Als we weten hoe monniksrobben geluid gebruiken voor cruciale levensgebeurtenissen, zoals paring en het vinden van voedsel, kunnen we begrijpen hoe door mensen gegenereerd geluid dat gedrag kan verstoren”, legt Lars Bejder, directeur van MMRP en co-auteur van het onderzoek, uit.
De volgende stappen omvatten het koppelen van deze vocalisaties aan specifiek gedrag (zoals jagen, socialiseren of voortplanting) om nog dieper inzicht te krijgen in hun sociale leven. De ontwikkeling van geautomatiseerde detectiesystemen zal een efficiëntere monitoring van de populaties monniksrobben mogelijk maken, wat de komende jaren een krachtig instrument zal vormen voor natuurbehoudsbeheer.
