Schotland staat voor een aanzienlijke uitdaging bij het nakomen van zijn juridisch bindende verplichting om in 2045 een netto-nul-koolstofuitstoot te bereiken. Recente beleidsbeslissingen, met name de belofte om de veestapel niet te verminderen, hebben een substantiële leemte in het plan gecreëerd, waardoor de inspanningen ter bestrijding van de klimaatverandering dreigen te ontsporen. Dit artikel onderzoekt de complexe situatie, onderzoekt alternatieve strategieën die verder gaan dan alleen het verminderen van de veestapel, en benadrukt de innovaties die sommige boeren gebruiken om hun impact op het milieu te minimaliseren.
De huidige situatie en de groeiende emissiekloof
Het juridisch bindende doel van Schotland is om tegen 2045 een netto-nulpunt te bereiken – wat betekent dat er geen verdere CO2-uitstoot meer in de atmosfeer terechtkomt. De Schotse regering probeert dit te bereiken door de uitstoot terug te dringen en vervolgens de resterende uitstoot te compenseren via natuurlijke en kunstmatige processen. Een recente belofte van eerste minister John Swinney om de veestapel niet te verminderen is echter in tegenspraak met het advies van het onafhankelijke Klimaatveranderingscomité (CCC). De CCC beveelt aan de veestapel tegen 2035 met 26% te verminderen om te voldoen aan de doelstellingen voor koolstofreductie, wat een reductie suggereert van 7,6 miljoen ton landbouwuitstoot in 2025 naar 5,1 miljoen in 2035.
Alternatieve strategieën voor het verminderen van de uitstoot
Het plan van de CCC schat dat 48% van de vereiste vermindering van de landbouwemissies met 2,5 miljoen ton afkomstig zou moeten zijn van de vermindering van de veestapel. Het resterende tekort van 1,2 miljoen ton onderstreept de noodzaak van alternatieve oplossingen. Er worden verschillende opties overwogen:
- Het koolstofvrij maken van landbouwmachines: Het verkleinen van de CO2-voetafdruk van tractoren en ander materieel door middel van elektrificatie en andere duurzame technologieën.
- Beperking van het gebruik van kunstmest: Optimaliseren van de toepassing van kunstmest om de uitstoot van stikstofoxide, een krachtig broeikasgas, te minimaliseren.
- Bebossing (bomen planten): Het uitbreiden van de Schotse bosbedekking van 19% naar 21% in 2035, hoewel dit met tegenslagen te maken heeft gehad, waaronder bezuinigingen die ertoe hebben geleid dat kwekerijen miljoenen jonge boompjes dreigden te vernietigen en het beheer van een grote kwekerij.
- Hedgerows uitbreiden: Het netwerk van heggen – momenteel ongeveer 43.000 km – vergroten met 9.000 km tegen 2045. Hagen fungeren als corridors voor wilde dieren en leggen koolstof vast in hun gebladerte en uitgebreide wortelsystemen. Denise Walton, een boerin in Berwickshire, heeft 11 km aan heggen aan haar boerderij toegevoegd, wat de potentiële voordelen laat zien.
- Technische koolstofverwijdering: Er wordt gebruik gemaakt van technologieën om koolstofdioxide mechanisch uit de atmosfeer te verwijderen en ondergronds op te slaan, hoewel dit zich momenteel in de beginfase van ontwikkeling bevindt.
Innovatieve landbouwpraktijken: het mob-graasmodel
Sommige boeren laten al zien hoe ze hun ecologische voetafdruk kunnen verkleinen zonder noodzakelijkerwijs de veestapel te verminderen. Johnnie Balfour, die een kudde Aberdeen Angus van 300 man in de buurt van Glenrothes houdt, exploiteert een boerderij die als ‘koolstofnegatief’ is beoordeeld. De runderen van Balfour grazen het hele jaar door buiten volgens een proces dat ‘mob grazing’ wordt genoemd, waarbij ze dagelijks naar vers weiland worden verplaatst. Dit systeem elimineert de behoefte aan schuren en de daarmee samenhangende voerproductie (kuilvoer, gerst en bonen) en hun koolstofintensieve inputs.
Balfour stelt dat het probleem niet de koeien zelf zijn, maar eerder hoe ze worden beheerd. Hij benadrukt een holistische benadering van de landbouw die prioriteit geeft aan efficiënte begrazing en landbeheer – een verschuiving ten opzichte van eerdere systemen die afhankelijk waren van intensieve voeding en machines.
Uitdagingen en de weg vooruit
Het verwezenlijken van de Schotse netto-nuldoelstellingen zal een gezamenlijke inspanning in verschillende sectoren vergen. Hoewel het planten van bomen een cruciale strategie blijft, hebben uitdagingen zoals bezuinigingen en verstoringen in de sector de vooruitgang vertraagd. De beleidsbeslissingen van de regering en hun impact op het behalen van de doelstellingen voor emissiereductie hebben eerder kritiek opgeleverd van de Climate Change Committee, die heeft aangedrongen op specifieke en gedetailleerde beleidsplannen.
Uiteindelijk hangt het succes van Schotland in de strijd tegen de klimaatverandering af van innovatieve landbouwpraktijken, strategische investeringen in groene technologieën en een engagement voor duurzaam landbeheer. > De weg voorwaarts vereist een mix van technologische vooruitgang, beleidshelderheid en de bereidheid om nieuwe benaderingen van de landbouw te adopteren.
